Η
δημοσιοποίηση προς τον τύπο στοιχείων συγκεκριμένης υπόθεσης, από οποιαδήποτε
πλευρά, με σκοπό τον επηρεασμό των δικαστών που τη χειρίζονται προς ορισμένη
κατεύθυνση, δεν συνάδει με τις αρχές μιας δημοκρατικής κοινωνίας, στην οποία οι
δικαστές αποφασίζουν με βάση το Σύνταγμα και τους Νόμους και υπακούοντας μόνο στη
συνείδησή τους. Τα παραπάνω ισχύουν ιδίως στην περίπτωση που η δημοσιοποίηση στηρίζεται
σε ανακρίβειες και αποσκοπεί στη διέγερση της κοινής γνώμης, ωθώντας στην υποκατάσταση
του φυσικού δικαστή από «λαϊκά» δικαστήρια. Επισημαίνουμε ότι μόνο ο φυσικός
δικαστής γνωρίζει σε βάθος τα πραγματικά περιστατικά της εκάστοτε υπόθεσης, τα
οποία ενίοτε απέχουν μακράν όσων παρουσιάζονται σκοπίμως, αποσπασματικά και
διαστρεβλωμένα σε δημοσιεύματα.
Τέλος, δεν
πρέπει να δημιουργείται στην κοινή γνώμη η εσφαλμένη εντύπωση ότι κατά την
παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας επιλύεται στην ουσία της η υπόθεση,
αφού μοναδικό αντικείμενο της προσωρινής δικαστικής προστασίας είναι η αποτροπή
της πρόκλησης ανεπανόρθωτης βλάβης στον διάδικο σε περίπτωση που στη συνέχεια γίνει
δεκτό το ασκηθέν από αυτόν ένδικο βοήθημα, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα
καθιστούσε άνευ αντικειμένου την δικαστική προστασία του.
Η
προσωρινή δικαστική προστασία των διαδίκων προστατεύεται από το άρθρο 20 του
Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει, περαιτέρω, στο άρθρο 87 την ανεξαρτησία των
δικαστών κατά την εκφορά της δικανικής κρίσης τους.
Ας σεβόμαστε,
λοιπόν, όλοι το Σύνταγμα της Χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου